Over de arrestatie van twee anarchistische kameraden in Italië

De twee kameraden, Alessandro Settepani en Sergio Maria Stefani, werden
gearresteerd terwijl ze in een gestolen auto zaten. De politie beschuldigt
hen van “poging tot sabotage van de spoorwegen†en meer algemeen van
“lidmaatschap van een subversieve vereniging van
anarcho-insurrectionalistische inspiratie met als doel criminele acties te
verwezenlijken met terroristische doeleinden en om de democratische orde
omver te werpen.†Deze aanklacht werd al geformuleerd tijdens de operatie
Cervantes tussen 2003 en juni 2004 die geleid heeft tot een honderdtal
huiszoekingen overal in Italië, 36 inbeschuldigingstellingen en 4
opsluitingen, waaronder Sergio Stefani die in 2006 werd vrijgesproken en
vrijgelaten.

In mei 2006 werd Sergio reeds beschuldigd van diefstal met verzwarende
omstandigheden en veroordeeld tot twee jaar en acht maanden gevangenis omdat
hij een explosief (dat niet ontplofte) geplaatst had voor een beenhouwerij
in Arezzo (Toscane). De politie had hem ook aangehouden in zijn auto en
verschillende insurrectionalistische brochures in beslag genomen die
uitlegden hoe je brand- en explosieve mechanismen maakt.

Nu zou de politie de twee kameraden aangehouden hebben terwijl ze zich
klaarmaakten om betonijzers te plaatsen op de bovenleidingen van de
spoorlijn Orte-Ancona. Volgens de media zouden de betonijzers gefabriceerd
zijn naar de schema’s die uitgelegd worden in een “clandestiene†handleiding
met als titel Ad ognuno il suo. 1000 modi per sabotare questo mondo :
“Duizend manieren om deze wereld te saboteren. Aan ieder het zijne.â€

De operatie ‘Shadow’ zoals de carabinieri haar doopten, heeft tot doel om
banden te maken tussen verschillende mensen die reeds in oktober 2007
geviseerd werden (het proces zit momenteel in de beroepsfase voor de
rechtbank van Terni) en affiniteitsgroepen uit dezelfde regio. Het leger
legt eveneens uit dat de anarchisten deze actie inschreven in een meer brede
‘revolutionaire campagne’ met gelijkaardige groepen in Spanje en
Griekenland.

De methode is niet nieuw. Wanneer het in Frankrijk lijkt alsof we deze soort
van repressie leren kennen met het erg recente verschijnen van de notie van
de “mouvance anarcho-autonome†en de recente vervolgingen opgestart door de
Franse Staat, kennen de Italiaanse kameraden dit soort van beschuldigingen
al jaren (“gewapende groep†, “subversieve vereniging†, “insurrectionele
anarchistische revolutionaire organisatie†). Je ziet het met de
verschillende zaken die door de Franse Justitie onder het anti-terrorisme
samengebracht werden: een poging tot brandstichting tegen een
politievoertuig voor het commissariaat van Clignancourt in mei 2007, het
vervoer van plannen van een gevangenis voor minderjarigen en handleidingen
voor de fabricatie van brandbommen en het vervoer van “potentieel explosiefâ€
materiaal – artisanale rookbommen – in januari 2008, sabotages van de
bovenleidingen van het spoorwegnet in november 2008, fabricatie van
explosieven in mei van dit jaar in Chambéry. Het lijkt dat de Staten hun
repressieve strategieën op Europees niveau willen harmoniseren door
gelijkaardige categorieën te fabriceren die toelaten alsmaar zwaardere
straffen uit te spreken en een heel controle-arsenaal te mobiliseren
(gerechtelijke controle, voorarrest, verlengde administratieve aanhoudingen,
ondervragingen, huiszoekingen, schaduwingen, telefonische afluistering,
audio/video verklikkers in wagens, huizen, kraakpanden enz.)

Voorbij de categorieën die gesmeed werden door de vijand die slechts
antwoorden aan haar criteria (hiërarchie, leider(s), gecentraliseerde
organisatie, terreur, “gewapende strijd†...) en die dienen om de goeden van
de slechten te scheiden, de ‘pacifistische liberatairen’ van de
‘anarchistische terroristen’, de ‘schuldigen’ van de ‘onschuldigen’ is het
aan ons om voorbij de grenzen een actieve solidariteit te uiten tegen de
Staat en tegen alles wat bijdraagt ons tot slaven te maken. Zoals de
anarchisten van Salento onlangs zeiden: “Wij sturen onze solidariteit naar
deze rebellen, die zich op het slechte pad bevinden, en we kunnen ze alleen
maar aanvoelen als kameraden omdat ook wij ons op dit slechte pad bevinden.
En zelfs als we de gelegenheid nog niet gehad hebben om elkaar te ontmoeten,
weten we dat we in dezelfde richting gaan. En ook naar hetzelfde doel.â€

Hun Justitie is dezelfde, hun gevangenissen zijn dezelfde, mogen onze
revoltes zich verbinden met die van anarchistische kameraden in Italië en
elders, mogen ze deze wereld van overheersing en uitbuiting vernielen.

Anarchisten
Zaterdag 4 juli 2009

vertaald vanop ww.non-fides.fr